Zon, Zee en reanimeren op de I.C.?!

Daar ben ik weer, terug van een onvergetelijke maand op de Intensive Care met veel nieuwe verhalen voor jullie! Daarnaast heb ik ook een paar ontzettende leuke weekenden gehad. Dus bereid je maar voor op een lang verhaal!

In mijn vorige blog schreef ik een kort stukje over mijn eerste dag op de Intensive Care. Dit verliep al weer anders dan wat ik had gedacht. Ik was er nog geen uur en kreeg al te maken met de eerste reanimatie. Wat vond ik het bijzonder om te zien hoe goed het team hierop reageerde en dat iedereen zijn eigen taak had. Maar ook voelde ik mij op dat moment tegelijkertijd ontzettend machteloos. Omdat ik toen nog totaal niet wist wat ik moest doen en maar in de hoek zat mee te kijken hoe iedereen op deze onverwachte crisissituatie reageerde. Hoewel mijn eerste dag zo begon, leerde ik al ontzettend veel. De eerste week was vooral een week van meekijken. Uiteindelijk lieten ze mij aan het eind van de week al zelf dingen doen. Ik begon 's ochtends met het klaarzetten van de medicatie, het wassen van de patiën, bloedprikken, infusen plaatsen en dit vond ik al mega leuk om te doen! Ook heb ik mega veel uitleg gekregen over de beademing machines, de infuuspompen, de elektrische cardioversie (behandeling waarbij een te snel hartritme door een elektrische schok wordt omgezet naar een normaal hartritme) en nog veel meer! Een mega indrukwekkende week, vooral omdat alles nieuw was. Gelukkig (wat achteraf echt top timing was) kwam Jasper dat weekend naar Spanje. Zo heb ik dat weekend even optimaal kunnen genieten en lekker mijn verhaal kunnen doen. Vrijdags kwam Jasper aan op het vliegveld in Alicante. Hier stond ik hem op te wachten en zijn we samen terug gegaan naar Benidorm. We hebben echt een heerlijk weekend samen gehad. Veel gewandeld, mooie plekken bezocht, over gezellige marktjes gelopen en vooral genoten van de momenten die we samen hadden! Het voelde echt even als een mini vakantie. Ook zijn we een avond uit eten geweest met Kim en Scott. Kim is een vriendin van mij die ik hier in Spanje heb leren kennen, toevallig kwam haar vriend dat weekend ook, dus hebben we een avond gezellig met z'n vieren gegeten bij El Castilio. Vervolgens zijn we naar de rest van de groep gegaan, en heeft de groep Jasper ook leren kennen. Jammer genoeg kwam er ook een einde aan het leuke weekend, en ging Jasper dinsdagochtend weer naar huis. Hier hadden we het allebei wel even erg lastig mee, maar ook dat, kwam uiteindelijk allemaal goed!

Woensdag 13 november, nadat Jasper naar huis was, ging ik weer naar stage. Ook die week heb ik weer ontzettend veel gezien en geleerd. Zo heb ik mogen assisteren bij het plaatsen van een Centraal Veneuze Katheter, heb ik een thorax drainage mogen verwijderen, weer veel infusen geplaatst en ga zo maar door. Daarnaast heb ik mogen meekijken bij een gastroscopie (maagonderzoek) bij een patiënt met een inwendige maagbloeding wat ze ook meteen gingen behandelen. Voor mij mega interessant om te zien! Dat weekend erop heb ik een heel rustig weekend gehad. Lekker filmavondjes gehouden met de vrienden (nu genaamd, Familie Alfaz) hier en druk bezig geweest met school opdrachten. Ik heb nu eindelijk mijn verslag afgerond wat uiteindelijk 56 pagina's is geworden.. haha.

Toen begon de werk week weer. Misschien heel saai om weer te vertellen, maar ook deze week, was echt weer helemaal top op de Intensive Care. Ik heb namelijk voor het eerst echt meegeholpen tijdens een spoed situatie. Omdat ik toch zit met beroepsgeheim kan ik niet te diep ingaan op deze situatie, ondanks ik er wel uren wil over praten. Maar ik heb in deze week zelf een patiënt aangetroffen met een hartstilstand waardoor ik gelijk het team heb opgeroepen en wij meteen moesten handelen. Mega heftig, maar ontzettend leerzaam. Ook weet ik nu hoe ik reageer op onvoorziene situaties. Zo had ook tijdens deze situatie iedereen zijn/haar eigen taak! Samen met een andere verpleegkundige mocht ik adrenaline toedienen en vroeg de dokter aan mij of ik de reanimatie even wou overnemen.. Op dat moment zat ik zelf helemaal vol adrenaline en hielp ik waar kon! Ondertussen heeft een andere arts een opening gemaakt in de lies van de patiënt, waar ze later een tijdelijke stent via konden plaatsen. Toen deze patiënt weer een eigen hartslag had, werd ze naar de operatie kamer gebracht om de tijdelijke stent te plaatsen. En ja.. niet te geloven, ik mocht mee! Voor mij mega interessant om te zien en vooral ook heel leerzaam. Wat ik misschien nog wel het allermooiste van het hele gebeuren vond, is dat ik de volgende ochtend weer op stage kwam en deze patiënt mij aansprak. Ik heb denk ik wel een half uur met haar gepraat over wat er die dag ervoor was gebeurt. Gelukkig is het bij deze patiënt goed afgelopen en mocht ze na een aantal dagen het ziekenhuis verlaten. Maar oh, wat was dit voor mij een heftige maar mega leerzame week (Sorry, ik kan het niet vaker blijven zeggen). Het weekend wat volgde ben ik samen met Daniek, Pym en Kim een ochtendje naar de Spa in Benidorm geweest. We hebben heerlijk de hele ochtend lopen relaxen en kletsen en zijn die avond met een paar mensen uit gegaan. Een mega leuke avond, wat ook lekker laat werd (voordeel aan op jezelf wonen, dan kan je om half 5 thuis komen, sorry mam ;). Zondags weer lekker uitgerust omdat maandag de werkweek weer begon!

Dit was namelijk ook de laatste week op de I.C. Deze week heb ik ook ontzettend veel zelf mogen doen. Zo heb ik ook mogen assisteren bij het plaatsen van een thorax drainage (hierbij wordt een kunststof slangetje in de borstholte geplaatst, waardoor het vocht/lucht af wordt gevoerd naar een opvangbak buiten het lichaam). Er was namelijk een patiënt die een klaplong had gehad, waardoor dit noodzakelijk was. Ook waren er deze week meerdere patiënten die in coma werden gebracht of zijn overleden..

Mijn laatste dag op de I.C. was echt helemaal top. 's ochtends zeiden ze letterlijk tegen mij: Mirthe, vandaag is jou laatste dag dus alle leuke dingen mag jij doen! Dus zo heb ik heel veel wonden mogen verzorgen, infusen geplaatst, geassisteerd bij 2 centraal veneuze katheters en mogen bijwonen bij het toedienen van een elektrische schok. Aan het eind van mijn dag heb ik alle collega's bedankt voor de geweldige en leerzame tijd en heb ik een grote pot snoep en een kaart geschreven voor het team. (Jawel, in het Spaans! ;). Het weekend daarop hebben we met de hele groep studenten hier in Alfaz del Pi sinterklaas gevierd en mega erg gelachen met z'n allen!

Maandag 2 december, begon ik op de nierdialyse. De maand december loop ik 3 van de 5 dagen op de nierdialyse en de andere dagen op de traumatologie afdeling waar ik aan het begin van de stage ook liep. Dus dat vind ik ook echt mega leuk! Ik loop er nu 2 weken en het is een hele omschakeling. Wat ik hier allemaal mag doen, vertel ik in mijn volgende blog de volgende maand. Anders wordt deze blog wel heel erg lang.

Ondanks al deze leuke verhalen merk ik wel dat ik er echt naar uit kijk om weer lekker terug naar huis te gaan. Sommige momenten, vooral als ik 's avonds in bed lig, denk ik veel aan thuis en verlang ik naar die momenten om weer bij mijn familie, eigen vrienden en Jasper te zijn! Maargoed, nu nog ongeveer 5,5 week en dan is dit grote avontuur alweer voorbij.. Dus dat gaat wel goed komen!

Ik merk wel dat ik hier echt geniet en lach om de kleine momenten, wanneer Kim en ik kleren uitknijpen boven het balkon van de buurman, en we een hoofd naar buiten zien verschijnen. Of wanneer Kim en ik naar stage lopen, om 7:00 uur 's ochtends en een Nederlandse bakker met gratis vers gebakken oliebollen aan komt zetten! Of.. wanneer wij uit stage naar huis lopen, 2 oude mensen zien struggelen om de auto in te komen, wij uit alle liefde helpen en vervolgens een heel terras vol mensen zit te klappen voor ons.. De mensen hier zijn zo dankbaar voor alles wat je doet! Ook is het leuk dat je mensen gaat herkennen. Kim en ik doen namelijk vaak samen boodschappen bij een slager. En afgelopen week toen Kim in haar eentje kwam, vroeg zelfs de slager waar haar 'zus' was gebleven? Dat zijn gewoon van die leuke momenten die je niet vergeet!

Voor de komende 5,5 week ga ik vooral nog genieten van de momenten dat ik hier in Spanje ben. Er staan nog leuke dingen voor de boeg. Zo ga ik aankomende zaterdag paardrijden door een natuurgebied, komen volgende week wat vrienden uit mijn vriendengroep en Jasper langs en ga ik met oud en nieuw skiën in Sierra Nevada. Ik hoop weer een nieuwe update te schrijven als ik terug kom van het skiën en dan vertel ik jullie ook meer over mijn ervaringen op de nierdialyse. Tot dan!

Liefssss uit Spanje!